ساییدگی و آرتروز مفصل آرنج دست: درمان غیر جراحی باتزریق، ورزش و لیزرسرد
آرنج یک مکانیزم پیچیده است که از سه مفصل ساده (هیومرواولنار، هیومرورادیال و رادیواولنار پراگزیمال) تشکیل شده است و باعث حرکت سه استخوان دست شامل هیومرئوس، رادیوس و اولنا می‌شود. به همین دلیل است که اگر آرنج دچار آرتروز (تورم) شود حرکت دادن دست بسیار دشوار یا حتی غیرممکن می‌شود.
همانند انواع دیگر آرتروز، آرتروز آرنج نیز به تدریج شکل می‌گیرد: نخست به شکل یک ناراحتی جزئی در هنگام صبح خود را نشان می‌دهید، سپس آرتروز همراه با سرماخوردگی دیده می‌شود. درد بلافاصله برطرف می‌شود و به همین دلیل بیشتر افراد در مراحل اولیه بیماری به پزشک مراجعه نمی‌کنند. فقط زمانی که آرتروز پیشرفت می‌کند یا تبدیل به یک عارضه مزمن می‌شود بیمار به پزشک مراجعه کرده و تحت درمان‌های طولانی مدت قرار می‌گیرد. در غالب اوقات، بیماران بیش از 65 سال سن دارند: یک ششم افراد در این سن از عوارض آرتروز اولنار رنج می‌برند.
علل ابتلا به آرتروز آرنج
بیماری‌های مفصلی
آرتروز میکروکریستالی نوعی بیماری مفصلی است که به دلیل جابجایی اورات و پیروفسفات کلسیم (علت آرتروپاتی پیروفسفات) ایجاد می‌شود.
آرتریت پسوریاتیک نوعی التهاب مفصلی است. در 10 درصد بیماری‌ها این عارضه با بیماری‌های مزمن پوستی و ناخن مانند پسوریازیس همراه است. گاهی اوقات آرتروپاتی پسوریاتیک پس از 10 سال نمایان می‌شود؛ گاهی اوقات قبل از علائم پسوریازیس دیده می‌شود. آرتروز غیرفعال نوعی التهاب مفصل است که پس از بروز یک عفونت مانند کلامیدیا، گووریا، سفلیس یا اختلالات گوارشی (پرزینیوس) ایجاد می‌شود. استئو آرتریت یک بیماری است که بر بافت‌های غضروفی سطح مفصل اثر می‌گذارد. بیماری بکتریو یک التهاب مزمن پیش‌رونده در مفصل‌های بین مهره‌ای است که باعث جوش خوردن مهره‌ها به هم می‌شود.
واسکولیت
واسکولیت هموراژ یک بیماری است که باعث از بین رفتن مویرگ‌ها در پوست، مفاصل، دستگاه گوارش و کلیه‌ها می‌شود. در بیشتر بیماران مبتلا به واسکولیت استخوان‌ها تحلیل می‌رود. به هر حال، این بیماری بیشتر مفاصل بزرگ را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بیماری بورگر یک فرایند پاتولوژیکی اختلال جریان خون است که با التهاب عروق خونی کوچک در اندام‌هایی که به عروق بزرگ تبدیل می‌شوند ایجاد می‌شود. پریارتریتیز نودال یک بیماری است که باعث آسیب‌دیدگی عروق ارگان‌های داخلی بدن می‌شود.
بیماری‌های پراکنده (دیفیوز)
اریتماتوز لوپوس سیستماتیک یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به سلول‌های سالم حمله کرده و به پوست، ارگان‌های داخلی بدن و مفاصل آسیب وارد می‌کند. درماتومیوسیت یک بیماری سیستماتیک در بافت‌های همبند و عضلات است که باعث اختلالات حرکتی می‌شود. سندرم مفصل با درد و کاهش حرکت پذیری مشخص می‌شود. اسکلرودرمی سیستماتیک باعث سفت شدن بافت همبند شده و در نتیجه باعث آسیب‌دیدگی ارگان‌های داخلی بدن می‌شود. تحلیل مفصل‌ها با درد و خشک‌شدگی مشخص می‌شود. سندرم شارپ یک بیماری خودایمنی در بافت‌های همبند است که علائم آرتیماتوز لوپوس، اسکلرودرمی سیستماتیک و روماتیسم مفصلی را دارد.
علل دیگر
برخی دیگر از علل ابتلا به آرتروز آرنج عبارتند از:
- باکتری، ویروس و قارچ
- دیس بکروئید، غذای مسموم، اختلالات متابولیسمی
- سینوزیت، فارنژیت، آماس لوزه و بیماری‌های دیگر سیستم تنفسی
- واکنش‌های آلرژیک
- آیتامینوزیس
- هپاتیت ویروسی حاد
- اورتریت، انتروکولیتیس، سیستیک
- سرخک، سپتیس، سل و دیابت
- پیلونفریت
- بروسلوز
- فعالیت فیزیکی شدید و ضربه خوردن
- تومورهای بدخیم
- رطوبت زیاد، ونتیلیشن ضعیف
علائم آرتروز مفصل آرنج
خبر خوب این که درد آرنج فقط در 10 درصد موارد نشانه ابتلا به آرتروز است اما شما نباید ریسک کنید و باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. پیشگیری از بیماری بهتر از این است که اجازه دهید بیماری به دلیل التهاب پیشرفت کرده و از آرنج به مفاصل دیگر گسترش یابد.
آرتروز مفصل با علت درد ناشی از علل ایجادکننده التهاب (درد مبهم یا تیز – با آرتروز نقرسی حاد و خشک شدن شدید – همراه با روماتیسم مفصلی) تشخیص داده می‌شود. همچنین علائم محلی مانند تورم و قرمزی پوست، افزایش دما در قسمت آرنج، اختلالات حرکتی نیز به تشخیص بیماری کمک می‌کنند. همه این علائم نشان‌دهنده آسیب‌دیدگی غضروف مفصلی و وجود مایع اضافی در اطراف آن است.
علائم شایع آرتروز آرنج قابل مشاهده نیستند. این علائم شامل احساس خستگی، تب، سر درد و حالت تهوع است. استئو آرتریت مفصل آرنج در حالت حاد یا مزمن خود یک بیماری جدی و خطرناک است. اگر این بیماری تحت درمان قرار نگیرد، بافت اطراف مفاصل ملتهب منقبض شده و دست از یک ناحیه بدون تحرک می‌شود (خشک‌شدگی مفصل). این نقص به وسیله گچ و به خصوص در موارد حاد – با مداخلات جراحی درمان می‌شود. همچنین اگر آرتروز تحت درمان قرار نگیرد باعث فلگمن – التهاب چرکین بافت‌های عمیق و سطحی در دست، بورسیت – التهاب کیسه مفصلی، انکیلوزیس – جوش خوردگی مفصل و ناتوانی کامل حرکتی می‌شود.
اقدامات درمانی
محدود کردن فعالیت‌ها
بیماران مبتلا به آرتروز آرنج باید از انجام فعالیت‌هایی که باعث تحریک آرنج می‌شوند خودداری کنند. بلند کردن اجسام سنگین، فعالیت‌های مکرر یا ورزش با دست باید برای مدتی محدود شوند. ورزش‌ها، به خصوص ورزش‌های با راکت که نیاز به نیروی دست دارند، خم کردن آرنج‌ها و مشارکت در ورزش‌های پربرخورد باید محدود شوند. استراحت کافی بین فعالیت‌های ورزشی از اهمیت زیادی برخوردار است.
اصلاح فعالیت‌ها
ممکن است به بیماران توصیه شود که برخی فعالیت‌های خود را که نیاز به استفاده از آرنج و دست دارند اصلاح کرده تا کشیدگی مفصل آرنج کاهش یابد. از آرنج‌بند، صندلی‌ها و میزهای مناسب استفاده کنید که نیازهای فردی شما را رفع کرده و به کاهش درد آرنج در افراد مبتلا به آرتروز آرنج کمک کند.
داروها
داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی، سلبرکس یکی از داروهای مؤثر برای تسکین علائم آرتروز و روماتیسم مفصلی است که به گروه داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی تعلق دارد. روماتیسم مفصلی، انکیلوز اسپوندیلیت و استئو آرتریت باعث درد، حساسیت به لمس، خشک‌شدگی و تورم ستون فقرات و مفاصل می‌شوند. سلبرکس می‌تواند این علائم را از بین ببرد.
آرنج‌بند طبی
آرنج‌بند طبی از مفصل آرنج محافظت کرده و برای پوست بسیار راحت است. آرنج‌بند طبی از مواد درجه یک با نئوپرین نرم ساخته شده است. این موارد برای پوست راحت هستند. به علاوه، نئوپرین گرما را درون خود حفظ کرده و یک پوشش آرامش‌بخش برای درمان آرنج مبتلا به آرتروز است. گرما باعث کاهش درد و خشک‌شدگی شده و دامنه حرکتی آرنج را افزایش می‌دهد.
لیزر درمانی
لیزر درمانی کم‌توان برای افزایش سرعت، کیفیت و استحکام کششی بافت ترمیم شده در آسیب‌دیدگی‌های بافت نرم، زخم‌های بهبود نیافته و باز، بیماری‌های مفصلی مانند آرتروز و درد مزمن ناشی از التهاب به کار برده می‌شود و به بهبود عملکرد بافت نورولوژیکی آسیب دیده و کاهش درد پس از عمل کمک می‌کند.
طب سوزنی
در شکل نقاط مخصوص طب سوزنی برای درمان آرتروز آرنج نشان داده شده است. کار کردن روی این نقاط به تسریع روند بهبودی کمک می‌کند. شما نباید از این نقاط استفاده کنید. فقط استفاده از یک یا دو نقطه در زمانی که دست آزاد است مؤثر واقع می‌شود.
درمان حرارتی
حرارت درمانی با موج کوتاه نوعی درمان الکترومغناطیسی است که باعث حرکت یون‌ها، اعوجاج مولکولی و ایجاد جریان‌های گردابی شده و بافت‌های عمیق را گرم می‌کند تا درد ناشی از آرتروز آرنج به میزان چشمگیری کاهش یابد.
تحریک الکتریکی
اگر شما به دلیل ابتلا به آرتروز آرنج دچار دردهای مزمن هستید یک روش خوب که می‌توانید امتحان کنید استفاده از تحریک الکتریکی است. متخصص درمان‌های فیزیکی از بک ابزار به نام دستگاه تحریک الکتریکی عصب (TENS) برای این کار استفاده می‌کند که با جریان‌های کم درد را مدیریت می‌کند. معمولاً اگر شما تحت درمان به این روش قرار گیرید احتمالاً برای مدتی درد را احساس خواهید کرد. در مورد استفاده از این روش برای کاهش درد ناشی از ابتلا به آرتروز آرنج با متخصص طب فیزیکی صحبت کرده یا در زمان مراجعه بعدی خود به پزشک با وی در این مورد مشورت کرده و اطلاعات بیشتری بگیرید.
مداخلات درمانی برای آرنج مبتلا به روماتیسم مفصلی
مداخلات درمانی برای آرنج مبتلا به روماتیسم مفصلی عبارتند از:
- تزریق کورتیکواستروئیدها در مفصل آرنج برای کاهش التهاب در مفصل و بافت‌ها
- مسدود کردن عصب ممکن است برای کاهش درد ناشی از ابتلا به آرتروز آرنج در مواردی که روش‌های درمانی دیگر مؤثر واقع نشده‌اند مفید باشد. در برخی موارد ممکن است از فرایندهای تشخیصی برای کمک به درمان‌های فیزیکی و کمک به بهبود عملکرد مفاصل استفاده شود.
تمرینات ورزشی برای آرنج مبتلا به آرتروز
تمرین شماره 1
ساعد خود را روی یک میز قرار دهید به طوری که مچ دست و کف دست روبه پایین باشد، یک قوطی کنسرو را به عنوان یک وزنه در دست خود نگه دارید. مچ دست خود را به سمت پایین خم کرده و سپس آن را بالا آورده تا با سطح زمین موازی شود. توصیه می‌شود که این حرکت را در 3 ست 15 تایی انجام دهید و بین هر ست 45 ثانیه استراحت کنید.
تمرین شماره 2
مچ دست و ساعد خود را روی لبه یک میز قرار دهید به طوری که کف دست رو به بالا باشد، یک قوطی کنسرو را با دست خود بگیرید و مچ دست خود را به سمت پایین خم کنید. اکنون مچ دست را بالا آورده تا با سطح زمین موازی شود. این تمرین را در 3 ست 15 تایی انجام دهید.
